leren

Ze zeggen dat als je aan dit avontuur begint veel leerd. Veel over je zelf, het land en je werk. Nou ik denk dat ik deze week daar mee begonnen ben.
Ik heb deze week 1 belangrijk ding over mezelf geleerd, eigelijk wist ik dit al. Maar het is deze week bevestigd.
IK KAN NIET ZONDER TOMTOM!!!!!!!!!!!!!
Omg wat ben ik een dummie met de weg vinden.Oke laat het me uitleggen. Ik zit al ongeveer 2 weken te wachten op een pakketje van thuis. Nadine stelde voor dat als ik me verveelde ik wel naar het postkantoor kon rijden met James. Nou dat leek me een goed idee. Ik was er al een keer geweest, op de kaart gekeken waar het was en gaan maar. Het ritje dat me ongeveer max een kwartier kost heeft me bijna een uur gekost. Ik wist 100%  dat ik goed zat, het kwam me bekend voor, maar waar was toch die verrekte postkantoor. Ik had veel eerder moeten beslissen om te stoppen met zoeken, want dacht deze weg nog en is die het niet dan kap ik er mee. En ja hoor daar was het postkantoor. Gelukkig gevonden:D helaas nog steeds geen pakketje:(  Nu een paar dagen later nog steeds niet. Dus volgende week nog een poging.
Gelukkig was het naar James zijn muziekles makkelijker te rijden. had gewoon 2 herken punten die ik goed kende en rijden maar.

Verder was het deze week een hele rustig week. Het meeste van de tijd waren we met zijn 3e en dat was best stil na vorige week.
Wel was dat een goede om aan het normale rite te wennen. Wat echt mega fijn is.
En ik kan je eerlijk zeggen, tot nu toe is het leven van een au pair nog niet zo slecht. Vooral omdat James mij tussen de middag 2 uur rust geeft en zijn moeder helaas maar 1 uur. Wat ik anders doe dan haar? Geen idee.
Maar vooral nu de zon zichzelf steeds meer laat zien, ben ik meest van de 2 uur in de tuin te vinden met me boek.
Het leven hier word vanaf deze week alleen maar makkelijker, ze hebben namelijk een 3e auto op het oog en we hebben hem nu op proef. Zoals het er nu uitziet is het een blijvertje en heb ik ten alle tijden een auto beschikbaar. Ook in mijn vrije tijd. Wat vandaag super uitkwam.
We waren vandaag even weg geweest en ook de taarten winkel in gelopen hier. Daar hoorde ik dat er een cake demonstratie was die middag in de stad en dat iedereen daar naar toe kon. Dus ik daar naar toe en heb meteen weer leuke ideeën opgedaan voor de kerst en met materiaal die ik thuis ook nog niet heb. Dus als ik het koop heb ik het niet dubbel.

Deze demonstratie schijnt iedere 1e zaterdag van de maand te zijn en er is iedere keer iets anders wat ze laten zien. Dus ik denk dat ik daar vaker naar toe ga.
 

Na de taart gebeuren kriebelde het bij mij om creatief te zijn. Maar wist niet zo goed wat. Tot dat James weer bij mij op me Kamer kwam en mijn foto's begon te bewonderen. Uhm... dus ze snel maar opgehangen en ik moet zeggen ik vind het super  gelukt. Het voelt meteen als thuis meer, want heb thuis ook op me kamer veel foto's op de muur hangen. Toch besef je dan wel dat je de mensen die er op staan heel erg mist. Maar ook die er niet op staan.

 

Verder begin ik hier me draai te vinden en een goed ritme in me dagelijkse bezigheden te krijgen. Toch blijft het gek.