ziekenhuis, babyvogeltjes en nog veel meer.

Dat leven hier in Orange nooit saai is heeft deze week weer bewezen. Ook heeft deze week bewezen dat ik waar ik ook in de wereld ben mijn lichaam altijd wil weten hoe de gezondheidszorg  daar is. Het kwam namelijk voor dat ik deze week voor de 3e jaar op rij tijdens een verblijf in het buitenland een arts moest zien. In dit geval zelf een ziekenhuis. Klinkt allemaal erger dan het is, maar omdat het vrij laat was, was het ziekenhuis het enige wat open was. Helaas kon het ziekenhuis niet meer doen wat ik al had gedaan en al wist.
Oke laat me je het verhaal goed vertellen. Nadine en ik hadden een plan om iets te maken voor kerst voor James. Na een paar minuten begonnen mijn handen te jeuken. Ach zou wel niks zijn, tot dat ik keek en mijn handen op 3 plekken opgezwollen en rood waren. Uhm toch maar voor de zekerheid medicijnen in genomen en contact gelegd met Nederland. Mijn allergoloog vond dat het verstandig was het door een arts te laten beoordelen. Maar aangezien het inmiddels al bij 10 uur in de avond was moest ik naar het ziekenhuis. Daar aangekomen heb ik tot 02.15 moeten wachten tot een arts mij kon zien.Tegen die tijd werkte mijn eigen medicijnen al zo goed dat er alleen 3 kleine rode vlekjes op mijn handen te zien waren. Dus kreeg advies medicijnen blijven gebruiken en zo doende een extra hoeveelheid pakken. Oke ik was blij dat ik naar huis en naar bed kon. Helaas was ik weer terug bij af de volgende ochtend

Zelfs na een dubbelen dosis aan medicijnen werd het niet beter. Daarom besloten om vandaag dan toch even langs de dokter te gaan.
Ze vond het vreemd dat mijn lichaam nog steeds aan het reageren was op de allergie. Dit omdat het beter gaat,dan weer slechter. Ik heb op dit moment de meest krachtige medicijnen die er bestaan tegen allergie, die moet ik nu voor 9 dagen slikken en dan moet het beter gaan. Gaat het niet beter dan gaat ze het onderzoeken want dan kan het dus zijn dat het geen allergie is mijn iets veel erger. Maar afkloppen ik reageer tot nu toe goed op de medicijen en me handen zien er langzaam weer als normaal uit. Dus hopelijk blijft het hierbij.

Maar nu weer leukere dingen of niet?
Vandaag hadden we ook een onverwachtse verrrassing in de tuin. Een van de honden sprong in een afgebroken tak, die nog half in de boom hing en had daarna een vogelnestje in zijn bek. Met al kleine babytjes er in.we hebben ze proberen te redden door ze hoger in de boom terug te zetten. hopelijk vind mama ze terug en komt het allemaal goed met ze.


 

Ja de 2 honden van hier zijn al echt mijn maatjes.
 ontmoet mala, de oudste en mijn vriend. hij komt bij zitten elke avond en slaapt voor mijn slaapkamerdeur.
 dit is dan batok, beter bekent als tok en hij is verslaafd aan aandacht.
 

verder kon mijn dag vandaag niet stuk, mijn pakketje vanuit nederland was eindelijk hier na een maand. Tevens had het ook nog een super mooie verrassing in het een mooie tekening van mijn kleine meisje. Ja ik ben heel blij:D

Morgen ga ik denk ik het maar rustig aan doen en genieten van de laatste weekend dag thuis van deze maand, want de komende 2 weken worden gekke huis hier.
we hebben namelijk 2 mega leuke uitjes gepland staan. 1 naar het strand ongeveer 2 uur boven sydney en het weekend daar na gaan we naar sydney zelf. Waar ik nu op dit moment het meeste zin in heb. Want daar in sydney kan ik na 1,5 maand weer eindelijk mijn vriendje vast houden en het beste nog ik mag hem mee naar huis nemen en bijna 4 maanden van zijn aanwezigheid genieten. Ik ben mega blij als ik hem weer zie.